ესეც ასე, გუშინ X-ფაქტორის პირველი ლაივ კონცერტი ვიხილეთ და, მოიცათ, ვიდეოებს გადავხედო. სულ მავიწყდება, რომ დარბაზში საუნდს ტელევიზიისთვის ასწორებენ…
15 წუთის შემდეგ.
ჰო, როგორც ვვარაუდობდი, მშვენიერი გამოსულა, ფინალურ გადაწყვეტილებას თუ არ ჩავთვლით, რაც, ჩემი მოკრძალებლი მოსაზრებით, იყო მაგარი *ლეობა. მეგობრები მიმტკიცებენ, ბალკონზე კარგად ისმისო, მაგრამ მთელი დარბაზი იქ ვერ ავალთ. თან მე ახლომხედველი ვარ. მოკლედ, შოუ გამოვიდა მშვენიერი. კონკურსანტებმაც, ზოგადი შეფასებით, იყოჩაღეს და თითქმის ვეთანხმები ჟიურის აუტსაიდერების გაშვებაში. თუმცა სანამ მათზე გადავალ, ჯერ ყურადღებას სხვა რამეზე შევაჩერებ:
ჯერ არ მინახავს ფილარმონიაში ამდენ კარგად შესრულებულ სიმღერას ასეთი ცოტა აპლოდისმენტი მოჰყოლოდეს. რატომ? იმიტომ, რომ სიმღერები სასწაულად იყო დაჭრილ-შემოკლებული. გასაგებია, რომ კონცერტის უსაშველოდ გაწელვა მაყურებელსაც და მონაწილესაც დაღლის, მაგრამ სიმღერები, რომლებიც ისეა შეპრუწკუნებული, რომ დარბაზის აყოლიება ფაქტობრივად შეუძლებელი ხდება, უკვე დანაშაულია. იმიტომ, რომ კონკურსანტებს ეძლევათ არათანაბარი საშუალება, ზემოქმედება მოახდინონ აუდიტორიაზე. ჩქარი და ენერგიული სიმღერა თავიდანვე დიდი მუხტით იწყება, ხოლო ის კომპოზიციები, რომლებიც განვითარებასა და კულმინაციამდე მიყვანას მოითხოვს, შემოკლებისას სერიოზულად მახინჯდება. სამაგიეროდ მათ, ვინც აკუსტიკური გიტარის თანხლებით იმღერა, გაცილებით უკეთ ჰქონდათ საქმე, რადგან იმ შემოკლებულ სიმღერასაც კი თავიანთი შინაგანი მუსიკალურობის კარნახით ავითარებდნენ და ირგებდნენ. შედეგიც დავინახეთ. ახლა კი კონკურსანტები: Continue reading
სახმო სიმი არის კანის თხელი და სათუთი ნაირსახეობა, რომელიც გაბმულია სასულე მილის (ტრაქეას) თავზე, ხორხში. მათი დაბოლოებები მიერთებულია ყელის კუნთებთან. ამოსუნთქვის შედეგად ფილტვებიდან ტრაქეის გავლით ამოსული ჰაერი (სხვანაირად ვერც ამოვა 🙂 ) გაივლის ხორხში მოთავსებულ სახმო სიმებს, რომლებიც ჰაერის ნაკადის ზეგავლენით ირხევიან, ვიბრირებენ. სწორედ ეს ქმნის ბგერას.
ZURRIUSS 