სასირეთი…

იანვარი 7, 2010 by zurriuss 29 Comments

იყო და არა იყო რა. იყო საქართველო? არა, სასირეთი. ვერაფრით გამიგია, რატომ ასდის სასირეთს საქართველოს სუნი…

კარგია სასირეთში ცხოვრება. ბევრი რამის გაკეთება არ გიწევს. მაგალითად, ორივე მხარეს გახედვა: ზუსტად ისეთივე სიტუაციაა მარცხნივ, როგორიც მარჯვნივ. ისეთივე ტიპები, ისეთივე დიალოგები, ისეთივე სასირეთი.

სასირეთს საქართველოობაზე აქვს პრეტენზია, მე – ზევსობაზე.

სასირეთში, კერძოდ კი ქუთაისში, არის რაღაც ისეთი, რის გამოც იგი კიდევ დიდხანს სასირეთად დარჩება. ეს ტყლაპოა. ტყლაპო სასირეთის მასულდგმულებელი ნერწყვია, მისი აორტა. საერთოდ, სასირეთი მხოლოდ ტყლაპოზე ჩნდება, იზრდება და ვითარდება. შემდეგ აქ თავს იყრიან სირისტის ჭიები, ვირთხები, ტარაკნები და სირები, რომლებიც სასირეთს განაგებენ. მათი მთავარი მიზანია, ყოველმხრივ გაამრავლონ და განამყრალონ ტყლაპოველი, რათა სასირეთი დიდხანს და უსასრულოდ ყარდეს კი არა და, არსებობდეს.

…სწორედ ამ დროს გავიხედე გარეთ…

…ნაბიჯი მერაღაცამდენე. ტყლაპო უფრო სწორია თუ ტყლიაპო? ჰმ…

როდესაც სასირეთში ცივი ქარის ორგიები სრულდება ტყლაპო პირვანდელ ძალას იბრუნებს. შეხედეთ ამათ! ესენიც, ისევე, როგორ ჩვენ, ტყლაპოს შვილები არიან. ჩვენ ყველანი ტყლაპონი ვართ და ტყლაპოდ ვიქცევით. მაგრამ, სანამ ცოცხლები ვართ, ტყლაპოურად ვიქცევით 🙂

როდესაც სასირეთს ფილოსოფიური თვალით გავცქერი ხოლმე, ერთ-ერთი ხის ფიცრებისაგან აძუყნილ მყრალ და ბინძურ ღობესთან ჩაცუცქვა და მასზე ბოლოს მიმშარდველი ძაღლის ჯიშის ამოცნობა მინდება 🙂

რას აგირიეთ ამ სასირეთით გული! არ სჯობია, ველასკესის ამ ცუგრუმელას დავხედოთ? ნახეთ, რა ცაკალელია. თან, ალბათ, არც ყარს 🙂

ცოტა მოგეშვათ, ხო? ახლა ღობის მიღმაც გადავიხედოთ. არრა არს ადგილი ქუეყანასა ზედა ჰუმანურ, თუინიერ სასირეთისა, ვინაითგან აქ პლასტმასის ბოთლნიც დიდის პატივით იკრძალებიან 🙂

ძალიან ცუდია, რომ ვერ თუ არ გადმოვეც სუნი, რომელიც იქ ტრიალებს. იმიტომ, რომ იქ არანაირი სუნი არ ტრიალებს. ჰმ… ეს კარგი ყოფილა. მგონი, სწორედ აქედან უნდა დაიწყოს სასირეთის პრობლემის გადაწყვეტა: ჯერ უნდა გაქრეს სუნი შემზარავი და შემდეგ – ტყლაპო მაზრზინებელი. ეს ისე, თუ ვინმეს სასირეთის ამჟამინდელი პირობები ოდესმე მაინც არ დააკმაყოფილებს, შეუძლია, ჩემი მინი-გეგმით ისარგებლოს 😉

ჩვენ გვიყვარს ყველაფერი ის, რაც ჩვენია. გვიყვარს, ალბათ, იმიტომ, რომ გვეცოდება. ალბათ, სასირეთიც გვეცოდება და ამიტომ გვიყვარს და ამიტომაც ვცდილობთ მის უვნებლად შემონახვას.

_კი მაგრამ, _ მკითხავთ თქვენ, _ საქართველოს ასე რატომ მოიხსენიებ?

_საქართვლოს? _ ბრძნუუუუუუუუუუუუუუუულად ჩაგეკითხებით, _ მე საქართველოს კი არა, სასირეთს, სასირეთს მოვიხსენიებ ასე 🙂

ახლა კი საოცარი იმედით დაგემშვიდობებით და მრავალ თქვენთვის სასიამოვნო დღეს გისრუვებთ 😉